با توجه به گسترش روز افزون استفاده از محصولات بسته بندی شده و توجه به سلامتی جامعه، برچسب گذاری به عنوان ابزاری مهم جهت اطلاع رسانی مصرف کنندگان به حساب می‌آید. نوعی از برچسب گذاری که ویژگی‌های تغذیه‌ای یک ماده غذایی را جهت اطلاع مصرف کننده و کمک در انتخاب مناسب توصیف می‌کند، برچسب تغذیه‌ای نامیده می‌شود.
درج نشانگر رنگی تغذیه‌ای بر روی لیبل محصولات خوراکی که به عنوان یکی از سیاستهای سازمان غذا و دارو می‌باشد برچسبی است شامل آرم سازمان غذا و دارو و جدولی در کنار آن که شامل انرژی، قند، چربی، نمک و اسیدهای چرب ترانس در یک سهم (serving) یا در 100 گرم/میلی لیتر از آن ماده غذایی می‌باشد. رنگ‌های سبز، نارنجی و قرمز سه رنگ نشانگرهای تغذیه‌ای هستند. در برچسب تغذیه‌ای میزان انرژی باید بدون رنگ باشد.
رنگ سبز، به معنی "کم" و یا "اندک" است و مصرف کننده را به انتخاب مطمئن‌تر و سالم‌تر راهنمایی می‌کند.
رنگ نارنجی، به معنی "متوسط " است و محصولات غذایی با نشانگرهای نارنجی رنگ در اکثر مواقع انتخاب‌های نسبتا مناسبی هستند . هرچند نشانگرهای سبز مناسب‌ترند.
رنگ قرمز به معنی مقادیر" زیاد" در مواد غذایی است. باید مصرف کننده با توجه به فعالیت فیزیکی و شرایط جسمانی، مقدار مصرف را مشخص کند.
تعیین گروه رنگی برای مواد غذایی با استفاده از یکسری جداول براساس بافت مواد غذایی است.
برای
مواد غذایی جامد:
برای
مواد غذایی مایع: