سندرم پیش از قاعدگی

یکی از مشکلات شایع در زنان سنین باروری می باشد که طیف وسیعی از علائم جسمی، رفتاری و روانی دارد و تاثیر بسیار سوء بر عملکردهای شخصی و اجتماعی افراد می گذارد. سندرم پیش از قاعدگی معمولاً یک هفته قبل از شروع سیکل عادت ماهیانه شروع می شود و با شروع عادت ماهیانه شروع به فروکش می نماید. 

علائم سندرم پیش از قاعدگی دارای طیف وسیعی از علائم جسمی تا رفتاری و روانی باشد. با این حال علائم شایع تر سندرم پیش از قاعدگی عبارتند از: حالت تهوع ، درد شکم ، سردرد ، کاهش میل جنسی ، آکنه ،ا فزایش وزن ، نفخ شکمی،  سینه های دردناک، افسردگی،  عصبانیت، اضطراب ، تغییر سریع خلق و خو، تحریک پذیری، میل به تنهایی و ....

نتایج مطالعات  تا سال 2017 نشان می دهد که میزان شیوع این سندرم در 70.8 درصد زنان سنین بارور گزارش شده است که به تفکیک 80.4 درصد دختران پیش دانشگاهی، 68.9 درصد دختران دانشگاهی و 54.9 درصد سایر جمعیت زنان سنین باروری  می باشد.

در بسیاری از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی  تغییر سبک زندگی (فعالیت بدنی، رفتار درمانی و رژیم غذایی) می تواند به تسکین علائم کمک کند. اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای بیمار تجویز کند. براساس شواهد بدست آمده از مطالعات بالینی، طیف وسیعی از کمبودهای تغذیه ای می تواند در بروز یا شعله ورتر شده علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی موثر باشد. لذا در این بیماران داشتن رژیم غذایی متنوع و متعادل لازم و ضروری است. رعایت اصول زیر در کنار یک رژیم غذایی متنوع و متعادل می تواند اثرات مفیدی بر بیماران داشته باشد:

1. وعده های غذایی کوچک و مکرر داشته باشد.

 2. کربوهیدرات های کمپلکس (آرد های کامل و سبوس دار، میوه و سبزیجات) را جایگزین کربوهیدراتهای ساده (آرد های سفید، شکر، قند و شیرینی ) نماید.

3. دریافت کافی کلسیم از طریق لبنیات داشته باشید. در صورت عدم تحمل لاکتوز مصرف مکمل کلسیم  لازم است.

4. محدودیت مصرف نمک، غذاهای شور و کافئین

5. مصرف منظم و کافی آب

6. پرهیز از مصرف رژیم های غذایی پر چرب و پر انرژی

7. مصرف مکمل ها و منابع غذایی سرشار از م کلسیم و ویتامینB6، منیزیم و ویتامین D می تواند بیشترین اثر بخشی در بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی داشته باشد.

منابع:

Taylor D. Effectiveness of professional--peer group treatment: symptom management for women with PMS. Res Nurs Health. 1999 Dec;22(6):496-511

   Yonkers KA, O'Brien PM, Eriksson E. Premenstrual syndrome. Lancet. 2008 Apr 5;371(9619):1200-10. 

  Ranjbaran M, Omani Samani R, Almasi-Hashiani A, Matourypour P, Moini A. Prevalence of premenstrual syndrome in Iran: A systematic review and meta-analysis. Int J Reprod Biomed.

  Houghton SC, Manson JE, Whitcomb BW, Hankinson SE, Troy LM, Bigelow C, Bertone-Johnson ER. Intake of dietary fat and fat subtypes and risk of premenstrual syndrome in the Nurses' Health Study II. Br J Nutr. 2017 Nov;118(10):849-857.